RUDOLPH GOCLENIUS (Goeckel) jun.
geb. 1572 in Wittenberg, gest. 2. März 1621
![]() |
Sohn des Lexikographen und Logikers. Professor der Physik und Mathematik in Marburg, hat sich besonders um die Untersuchung magnetischer Phänomene bemüht.
Hauptschriften: De vita proroganda : h.e. animi corporisque vigore conservando, salubriterque producendo tractatus; Mainz 1608; Tractatus de magnetica curatione vulneris, Marburg 1610; Loemographia, Frankfurt 1613.
Ausgaben: J. Roberti (Hg.), Goclenius Heautontimorumenos: id est, Curationis Magneticae, & Unguenti Armarii Ruina Ipso Rodolpho Goclenio Iuniore, nuper Parente, & Patrono; nunc Cum Sigillis, & Characterib. Magicis, ultro Proruente, Et Praecipitante, Iohan. Roberti, Societ. Iesu Sacerdos, S. Theolog. Doctor, Memorandi, & miserandi casus spectator, Cum Fide Descripsit, Luxemburg 1618; Fr. J. Schmidt (Hg. u. übers. Auszüge), in: Pulvis sympatheticus, unguentum armarium bei einigen Ärzten des 15. - 18. Jahrhunderts, 5,1: Rudolph Goclenius, Wiederaufbau zur Verteidigung des Traktats über magnetische Wundheilung gegen die glücklose Anatomie des Johannes Roberti SJ, (Marburg 1617), Hamm 1979; Fr. J. Schmidt (Hg.), 5,2: Kurze Anatomie des neuen Tractates uber magnetische Wundheilung von D. Rudolph Goclenius jun., (1572 - 1621): Erstausg. Löwen 1615 / Johannes Roberti. Hier nach d. "Theatrum sympatheticum" Nurnberg 1662, übers. u. als Ms. hrsg. von Fr. J. Schmidt, Hamm 1979.
Literatur: Fr. J. Schmidt, Materialien zur Bibliographie von Rudolph Goclenius sen. (1547-1628) und Rudolph Goclenius jun. (1572-1621), Hamm 1979.