SAMUEL MARESIUS (des Marets)
geb. 9. August 1599 in Oisemont
gest. 18. Mai 1673 in Groningen
![]() |
Französischer Humanist, Theologe, Prinzenerzieher. Er studierte in Paris, Saumur und Genf Philosophie, Sprachen und Theologie. Professor der Theologie in Sedan und Groningen. Betrieb die Wiedervereinigung der christlichen Religionsparteien.
Hauptschriften: Cursus Philosophici contracti pars Practica continens Logicam et Ethicam; Theologus pacificus sive dissertatio theologica de syncretismo et reconciliatione partium in Religione dissidentium (Der Friedenstheologe oder theol. Dissertation über die Verschmelzung und Versöhnung der Religionsparteien); Xenia academica, 1650; Apologia pro Augustino et Jansenio, 1654; Collegium theologicum sive breve systema universae theologiae, 1656.
Literatur: R. van Mansvelt (pseud. Petrus ab Andlo), Petri ab Andlo, Batavi, Animadversiones ad vindicias dissertationis quam Samuel Maresius edidit de abusu philosophiae Cartesianae, Lugduni Batavorum (Lyon) 1671; D. Nauta, Samuel Maresius, Amsterdam 1935.